بخدا نمیدونم چمه!! دارم دیوونه میشم

نه میخندم نه گریه میکنم نه شادم نه غمگین

یه جوریم

دیر آمدی!!....

كمی تغییر كرده ام.....

برای شناختنم....

عكسم را مچاله كن... 

 **********

همين جا ، همين امروز

خورشيد نگاهت آرزويم

گرماى صدايت التهاب من



خزانم را بى بهارى دوباره ترانه ميکنم

کوچ نزديک و هوا سرد

کاش همين امروز را بى بهانه بهار کنى

سرماى تنم در آغوش تابستانى تو

چه روياى مهتابى

خاطره اش کن در برگهاى زرد دفتر روزگارم

میدونم یه وقتایی دلت برام تنگ میشه

توخیابونو نگاه میکنی ازپشت شیشه

اونکه ازپشت درختا میگذره شاید منم

که دارم تنهایی با یاد تو پرسه میزنم...

چطور دلت امد بري بعد هزارتا خاطره 
تاوان چي را من ميدم اينجا كنار پنجره

چطور دلت اومد بري چطور تونستي بد بشي 
تو اوج بي كسيم چطور تونستي ساده رد بشي

چطور دلت مياد با من اينجوري بي مهري كني 
شايد همين الان تو هم داري به من فكر مي كني

چطور دلت اومد که من اينجوري تنها بمونم 
رفتي سراغ زندگيت نگفتي شايد نتونم

دلم سبك نشود ازت دلم هنوز مي خواد بيايي 
حتي با اينكه مي دونم شايد ديگه منو نخوايي

بزار كه راحتت كنم از توي رويات نمي رم 
مي خوام كنار پنجره به يادت آروم بميرم 

دوست دارم ولی چرا نمی تونم ثابت کنم

لالایی می خونم ولی نمی تونم خوابت کنم

دوست داشتن منو چرا نمی تونی باور کنی

آتیش این عشق و شاید دوست داری خاکستر کنی

شاید می خوای این همه عشق بمونه تو دل خودم

دلت می خواد دیگه بهت نگم که عاشقت شدم

کاش توی چشمام می دیدی..کاشکی اینو می فهمیدی

بگو چطور ثابت کنم که تو بهم نفس می دی

شايد برات مهم نباشم ،يعني نيستم

اما به جون اونكه ميپرستيش من تو رو دوست دارم

سلام دوستان خوبین؟من بعد از مدتها آپ کردم 2تا متن گذاشتم احتمالا 100%تکراریه اما دلم گرفته بود اینا رو گذاشتم

راز عاشقی شقایق 

  شقایق گفت :با خنده نه تبدارم ، نه بیمارم
گر سرخم ،چنان آتش حدیث دیگری دارم 
گلی بودم به صحرایی نه با این رنگ و زیبایی 
نبودم آن زمان هرگز نشان عشق و شیدایی 





یکی از روزهایی که زمین تبدار و سوزان بود 
و صحرا در عطش می سوخت تمام غنچه ها تشنه 
ومن بی تاب و خشکیده تنم در آتشی می سوخت 
ز ره آمد یکی خسته به پایش خار بنشسته 




و عشق از چهره اش پیدای پیدا بود
ز آنچه زیر لب می گفت: شنیدم سخت شیدا بود
نمی دانم چه بیماری به جان دلبرش
افتاده بود- اما طبیبان گفته بودندش





اگر یک شاخه گل آرد ازآن نوعی که من بودم 
بگیرند ریشه اش را و بسوزانند 
شود مرهم برای دلبرش آندم شفا یابد
چنانچه با خودش می گفت بسی کوه و بیابان را




بسی صحرای سوزان را به دنبال گلش بوده 
و یک دم هم نیاسوده، که افتاد چشم او ناگه به روی من
بدون لحظه ای تردید شتابان شد به سوی من 




به آسانی مرا با ریشه از خاکم جداکرد و 
به ره افتاد و او می رفت و من در دست او بودم 
و او هرلحظه سر را رو به بالاها 
تشکر می کرد پس از چندی







هوا چون کوره آتش زمین می سوخت 
و دیگر داشت در دستش تمام ریشه ام می سوخت 
به لب هایی که تاول داشت گفت:اما چه باید کرد؟







در این صحرا که آبی نیست 
به جانم هیچ تابی نیست 
اگر گل ریشه اش سوزد که وای بر من 
برای دلبرم هرگز دوایی نیست 




واز این گل که جایی نیست ؛ خودش هم تشنه بود اما
نمی فهمید حالش را چنان می رفت و 
من در دست او بودم وحالا من تمام هست او بودم







دلم می سوخت اما راه پایان کو ؟ 
نه حتی آب، نسیمی در بیابان کو ؟







و دیگر داشت در دستش تمام جان من می سوخت 
که ناگه روی زانوهای خود خم شد دگر از صبر اوکم شد 
دلش لبریز ماتم شد کمی اندیشه کرد- آنگه





مرا در گوشه ای از آن بیابان کاشت 
نشست و سینه را با سنگ خارایی 
زهم بشکافت زهم بشکافت





اما ! آه صدای قلب او گویی جهان را زیرو رو می کرد 
زمین و آسمان را پشت و رو می کرد 
و هر چیزی که هرجا بود با غم رو به رو می کرد





نمی دانم چه می گویم ؟ به جای آب، خونش را 
به من می داد و بر لب های او فریاد 
بمان ای گل که تو تاج سرم هستی 
دوای دلبرم هستی بمان ای گل





ومن ماندم نشان عشق و شیدایی 
و با این رنگ و زیبایی
و نام من شقایق شد
گل همیشه عاشق شد 

 دفتر خاطرات زندگی ام از مشق های دلتنگی عاشقانه ی تو

پرشده است

کسی صدایم می زند ومن

تنها به احترام دل عاشقت،

کنار خلیج نام عاشقانه ی تو لنگر می اندازم.

دل نوشته هایم ،

راز دل پریشانم را رسوا می کنند

و من

آواره ی سرزمین رویاهایم می شوم.

هیچ کس نمی دانست

تو... تنها بهانه ی مشق عشق من بودی!

 عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ، 

بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن 

را برایت تکرار کند و تو از او رسم محبت بیاموزی .

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه گذاشتن سدی در برابر رودی است که از چشمانت جاری است.

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته شده .

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن ها 

تکیه کنی و از غم زندگی برایش اشک بریزی .

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که

مجبوری آخرش را با جدائی به سرانجام رسانی .

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه نداشتن یک همراه واقعی است که در سخت ترین شرایط همدم تو باشد .
عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه به دست فراموشی سپردن قشنگ ترین احساس زندگی است .

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه یخ بستن وجود آدم ها و بستن چشمها است.

…… دستانم گرمی دستانت را می خواهد پس دستانم را به تو میدهم

قلبم تپش قلبت را می خواهد پس قلبم را به تو میدهم

چشمانم نگاه زیبایت را می خواهد پس نگاهم از آن توست

عشقم تمامی لحظات تو را می خواهند وبرای با تو بودن دلتنگی میکنند

دل من همانند آسمان ابری از دوری تو ابری است

درخشش چشمانم همانند خورشید درخشان انتظار چشمانت را می کشند

GetBC(7);