تبادل
لینک هوشمند
چطور دلت امد بري بعد هزارتا خاطره چطور دلت مياد با من اينجوري بي مهري كني چطور دلت اومد که من اينجوري تنها بمونم دلم سبك نشود ازت دلم هنوز مي خواد بيايي بزار كه راحتت كنم از توي رويات نمي رم
تاوان چي را من ميدم اينجا كنار پنجره
چطور دلت اومد بري چطور تونستي بد بشي
تو اوج بي كسيم چطور تونستي ساده رد بشي
شايد همين الان تو هم داري به من فكر مي كني
رفتي سراغ زندگيت نگفتي شايد نتونم
حتي با اينكه مي دونم شايد ديگه منو نخوايي
مي خوام كنار پنجره به يادت آروم بميرم
دوست دارم ولی چرا نمی تونم ثابت کنم
لالایی می خونم ولی نمی تونم خوابت کنم
دوست داشتن منو چرا نمی تونی باور کنی
آتیش این عشق و شاید دوست داری خاکستر کنی
شاید می خوای این همه عشق بمونه تو دل خودم
دلت می خواد دیگه بهت نگم که عاشقت شدم
کاش توی چشمام می دیدی..کاشکی اینو می فهمیدی
بگو چطور ثابت کنم که تو بهم نفس می دی
شايد برات مهم نباشم ،يعني نيستم
اما به جون اونكه ميپرستيش من تو رو دوست دارم
عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند و تو از او رسم محبت بیاموزی . عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ، بلکه گذاشتن سدی در برابر رودی است که از چشمانت جاری است. عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ، بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته شده . عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ، بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن ها تکیه کنی و از غم زندگی برایش اشک بریزی . عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ، بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدائی به سرانجام رسانی . عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ، بلکه نداشتن یک همراه واقعی است که در سخت ترین شرایط همدم تو باشد . بلکه به دست فراموشی سپردن قشنگ ترین احساس زندگی است . عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ، بلکه یخ بستن وجود آدم ها و بستن چشمها است. …… دستانم گرمی دستانت را می خواهد پس دستانم را به تو میدهم قلبم تپش قلبت را می خواهد پس قلبم را به تو میدهم چشمانم نگاه زیبایت را می خواهد پس نگاهم از آن توست عشقم تمامی لحظات تو را می خواهند وبرای با تو بودن دلتنگی میکنند دل من همانند آسمان ابری از دوری تو ابری است درخشش چشمانم همانند خورشید درخشان انتظار چشمانت را می کشند GetBC(7);
عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
چه سنگین گذشت عصر بارانی ام
گویی نوازش نمی کرد، باران صورتم را
وامروز دوباره شکست
تکه ای از شکسته های قلبم
درآن گوشه ی پاییزی
گریه ام، فریادم، تنها سکوتی بود
تا حرفهایم
در بستری از بغض بخوابند
کاش گفته بودم...
کاش گفته بودم تو روزی بتی بودی
که قلبم ستایشت می کرد
دریغ از گوشه چشمی
که همان، بت شکنم کرد
وامروز...
بخشایش عذرم
مفهومی بی رنگ است
گمشده در اعماق تاریک قلبم...
آسمـــــون میبـــــاره , حتـــی یه لحظــه آروم نداره
چـــرا بین دلـامون دیــــواره؟
یه لحظـــــــــه... نگام کــــــــن...
شاید چشام منو یادت بیــاره
دیگه نمونده واسم راه چــاره
هستیـــه من تو هستــی
بیا بشین کنــــارم
با اینکه رفتـــی از من
به یاد تــــو میبـــــارم
از وقتــی رفتی از پیشم
دارم آتیش میگیـــرم
بذار که این دم آخر
ببینمت بعد میـــرم
مهربونـــــــــــــــــم , کجایـــــــــــــی؟
بی تو دارم میسوزم تو تنهایـــــــــــــــــــــــــی
دیگه درنمیـــــاد ازم صدایـــــی
چه رسمــــه , رسمـه زمونــــــــــــــــــه
کاشکی میدونستم پیشم نمیمونــــــــــــــــــه
آخه نبـــــود واسه رفتنش بهــــانه
هستیه من تو هستــی
بیا بشین کنارم
با اینکه رفتـــی از من
به یاد تو میبــــــــارم
از وقتــی رفتی از پیشم
دارم آتیش میگیـــرم
بذار که این دم آخر
ببینمت بعد میـــرم
هیچ کی خبر از دله زار من نداره
شب که میشه چشمای من ابر بهاره
خالی و صوت و کور این کلبه ی قلبم
من تک و تنهام رو زمین تاریک و سردم
صدای دلگیره منو هیچ کسی نشنید
هر کی که اشکامو میدید بهم میخندید
بدون اون این دله من از پا در اومد
هر چی که گفتم تا بیاد اما نیومد
آخ که دلم شکسته و بدجوری خستست
هر چی دره به روی من همیشه بستست
من که پوسیدم توی این همه غریبی
کاش کی می شد بیایو دستامو بگیری
صدا کن مرا ، صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید
در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم
بیا تابرایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است
و تنهایی من ، شبیخون حجم ترا پیش بینی نمی کرد
و خاصیت عشق این است . . .
کسی نیست ، بیا زندگی را بدزدیم
آن وقت ، میان دو دیدار قسمت کنیم
بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم
بیا زودتر چیزها را ببینیم
ببین ،عقربک های فواره در صفحه ساعت
حوض زمان را به گردی بدل می کنند
بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی ام
بیا ذوب کن در کف دست من
جرم نورانی عشق را
مرا گرم کن . . .
بگیر دستای تنهامو که بی دست تو غمگینم
من از این بیقراری ها ، سراغ عشقو میگیرم
به چشمات خیره میمونم ، بپای عشق می میرم
همه ساعات بودن رو، شمارش میکنم با غم
"زمان" با " فاصله " دست داد، که دوریم هردومون از هم
اگرچه این دل تنها ، فقط از عشق میخونه
ولی درکُنج تنهائی ، دلم، از" فاصله" خونه
برای بی پناهی هاش، همش آغوش غم بازه
تـو رویاش، با خیال تو، امیدِ تازه می سازه
...
تو باورکن که قلب من، توی غربت پریشونه
میخواد دوری کنه ازغم ، ولی بی تو نمیتونه
بگیر دستای تنهامو، که قلبم بی تو بی تابه
همیشه چشم بیدارم ، میون گریه میخوابه
همه ساعات بودن رو شمارش میکنم با غم
"زمان" با " فاصله " دست داد، که دوریم هردومون از هم
...
دلی که توی جام تو، شرابِ صبر میریزه
خودش صبروقرارش نیست، خودش از غصه لبریزه
من از رنجِ جدائی ها ، نگاهو برتو میدوزهم
پیش چشم تو میخندم ، ولی در سینه میسوزم
همه ساعات بودن رو شمارش میکنم با غم
"زمان" با " فاصله " دست داد، که دوریم هردومون از هم
.: Weblog Themes By Pichak :.
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: